ผู้ปิดทองหลังพระ...

ผมเรียกเขาว่าพี่แป๊ะ..
เป็นผู้ปิดทองหลังพระตัวจริง..
พี่แป๊ะจะพาผมกับเพื่อนๆบุกป่าฝ่าดง..
ไปเยี่ยมน้องๆนักเรียน ตาดีกา
และเป็นผู้จัดสรรค์ของบริจาคเพื่อเอาไปแจกให้กับนักเรียนและโต๊ะครู...

แดน สีแดง..

ม.4 ต.ตรัง อ.มายอ จ.ปัตตานี..
สภาพของโรงเรียนตาดีกา..
เหมือนถูกทิ้งร้าง..อุปกรณ์การเรียนการสอน..
ค่อนข้างเก่า..ฝ้าเพดานชำรุด สวิทย์ไฟฟ้าห้องต่องแต่ง..
แต่แววตาเด็กๆ ลิงโลดเมื่อ โต๊ะครู ประกาศว่า..
มีชาวกรุงเทพมาเยี่ยม มีขนม และสมุด ดินสอ
มาแจก..ชั่วพริบตา..เด็กๆก็มากันเต็มลานของโรงเรียน..เด็กผู้ชายแววตาวิงวอน เมื่อเผยความในใจว่า..พวกเขาอยากได้ ลูกฟุตบอล หรือตะกร้อ...

เขตตำรวจใช้กระสุนจริง...

บ้านเรา..คนที่มีความเห็นต่างจากรัฐบาล..
อาจโดนยิงหัวตายเอาได้ง่าย..ๆ
บางครั้ง..แค่นายพยักหน้าเท่านั้นแหระ..
ลูกน้องมันไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น..
มันไม่ดูกฎหมงกฎหมายใดๆทั้งนั้น..

เพื่อนร่วมอุดมการณ์...

ผมเจอน้าหงา..ทึ่ราชดำเนินบ่อยๆ..
แต่ไม่ค่อยได้คุยกัน..
วันนั้นต่างคนต่างกลับจากชายแดนใต้ด้วยกันมาเจอกัน..
เลยได้โอกาสจับเข่าคุยกัน....
ขอบพระคุณน้าหงา..คราบบบบ...

มิตรภาพ สุดปลายด้ามขวาน...

ในหมู่บ้านอิสลาม..
แม้ทีมงานของเราเป็นไทยพุทธ..
เราก็สามารถสานสัมพันธ์ที่ดีต่อกันได้..
เพื่อนๆของผมซื้อคัมภีร์อัลกุรอาน
ฝากไปมอบให้มัสยิส และชาวบ้านก็อ้าแขนรับ..
อีกทั้งให้ปลาเค็ม น้ำบูดู สะตอ ลูกเนียง..
จนเราอิ่มแปล้..ไปตามๆกัน..

วันใสๆ ของวัยสวยๆ..

เมื่อแรมทางสู่ชายแดนใต้..สิ่งที่ผมอยากเห็นมากที่สุดคือทะเล..แต่เมื่อเดินลงสู่ชายหาด..
ของหมู่บ้านชาวเล แห่งหนึ่งในอ.จะนะ
ผมได้พบหมู่บ้านที่ผมฝันเห็นบ่อยๆ..
และเด็กๆชาวอิสลาม..
เมื่อผมขอถ่ายรูป..พวกเขาเขิลอาย..
ผมบอกว่า..ลุงจะถ่ายไปลงในอินเตอร์เน็ต..
คนจะเห็นพวกหนูๆกันทั่วโลก..
พวกเขาหัวเราะ...คริคริ..คนจะเห็นทั่วโลก...

ฮีญาบ..กับสะพานบุญ..

ผมกับคุณนายโสภา..
ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าก่ารซื้อผ้าคลุมผมหรือ ฮีญาบ"นั้น ต้องใช้ความละเอียดอ่อนขนาดไหน..
เพราะบางนิกาย..เขาจะใช้เฉพาะบางสี เท่านั้น...
เราสองคนจึงเหมือนตัวตลก..
เมื่อซื้อฮีญาบแล้ว..มารู้ภายหลังว่า..
บางสี..เขาไม่นิยมใช้ในภาคใต้กันนัก..

เด็กๆโรงเรียนตาดีกา...

เดิมที..ผมตั้งใจว่า..
สิ้นสุดการต่อสู้กับระบอบทักษิณ..
ผมจะพักผ่อน..ไม่หยิบไม่จับอะไรเลย..
แต่ภาพของผู้ชายโบกธงชาติไทย โดนยิงตาย..
ที่ราชดำเนิน..บางคนบอกว่าเขาเป็นคนใต้และ
นับถือศาสนาอิสลาม...

ดังนั้น..ความคับแค้นใจของผมทุกครั้งที่ ..
ทราบข่าวว่าพี่น้องอิสลามถูกกระทำย่ำยี..
ทั้งที่ตากใบ กือเซะ..
ทำให้ผมทนไม่ได้ ทั้งที่ผมเป็นคนชาวพุทธ..
ผมจึงโบยบิน..สู่แดนสะตอทันที ที่เสร็จงานจากราชดำเนิน...

ความรัก..ที่ไม่มีพรมแดน

การเดินทางสู่สามจังหวัดชายแดนใต้..
มีเพื่อนๆหลายคนที่แนะนำผมว่า อย่าไปสามจังหวัดชายแดนใต้ ในช่วงใกล้ถือศีลอด..
แต่..ความที่น้องๆทหารหลายๆคนก็ลำบาก
ในเรื่องยุทภัณท์ เราจึงต้องติดต่อกันแบบลับๆ..
คือไปเป็นการส่วนตัว...น้องๆทหารก็ออกมาต้อนรับ แบบเป็นการส่วนตัว เราจึงเป็นทีมที่ไปกันแบบชาวบ้าน ทั่วไป ..ไม่ใช่อวดเก่ง หรืออยากดัง..
แต่ผมว่าน้องทหารที่เขาทำโครงการนี้..เขาก็อยากได้รับของบริจาค เพื่อนำไปมอบให้เด็กๆ...
ผมเองก็กระหายจะค้นหาความจริง..
แม้ในถิ่นที่ยากลำบาก..
และอันตรายจากฝ่ายตรงข้าม